نقیضه ای بر شعر سهراب سپهری
اثر: نسیم عرب امیری

موشكي خواهم ساخت!

خواهم انداخت هوا!

دور خواهم شد از اين خاك فقير

كه در آن هيچ كسي نيست كه بي زور كتك

صبح بيدار شود!

موشك از سوخت تهي!

ودلم مي خواهد بروم بالاتر

ودلم مي خواهد چه قدر حرف جديد!

ودلم مي خواهد

همچنان خواهم راند

نه به پيران دل خواهم بست

نه جوان ها كه سر از تخم به درمي آرند!

كه به بي غيرتي هم معتادند!

وهمه حرفه شان

شيره ماليدن بر سرو هيكل يك دختر احساساتي ست!

دور از اينجا شهريست!

كه در آن چهره زن حق تجلي دارد!

چشم ها تشنه چرخيدن نيست !

وبرادر،خواهر در عمل هست نه بر روي زبان!

عقل هر كودك قنداقي شان قد عقل من و توست!

مردم از عادت ول كن به درك

قفل بر فكر و زبان ها نزدند!

تيتر جنجالي فردا صبح است!

بر تن آزادي بختكي افتاده است!

دور از اينجا شهريست!

كه در آن آب به اندازه چشمان سحر خيزان هست!

شاعران پول به اندازه فردا دارند!

وصداي زنشان مثل شب كوتاه است!

دور از اينجا شهريست

موشكي بايد ساخت!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: